1. Ambulante tuberculosepatiënten zonder sociale dekking.
Het gaat om patiënten die voor hun ambulante behandeling geen beroep kunnen doen op terugbetaling door de verplichte ziekteverzekering of die niet kunnen genieten van de door de OCMW georganiseerde Dringende Medische Hulpverlening of die niet door een opvangcentrum (Fedasil, Rode Kruis, Caritas, etc.), een Lokaal Opvanginitiatief (LOI) of enige andere instantie voor sociale hulpverlening ten laste worden genomen.

2. Tuberculosepatiënten met of zonder sociale dekking behandeld met tweedelijnsgeneesmiddelen.
De tweedelijnsgeneesmiddelen kunnen voorgeschreven zijn omwille van:

• Besmetting met multiresistente tuberculosekiemen (dit wil zeggen: ten minste resistent aan rifampicine en isoniazide)
• Mono- of polyresistente TB (resistentie aan één of meerdere geneesmiddelen doch niet aan de combinatie rifampicine-isoniazide)
• Vermoeden van (multi)resistentie in afwachting van het resultaat van het antibiogram
• Neveneffecten op eerstelijnsgeneesmiddelen

3. Ambulante personen zonder sociale dekking verdacht van tuberculose bij wie de onderzoeken om TB te diagnosticeren niet door de mutualiteit of een andere instantie ten laste worden genomen.

4. Contacten van besmettelijke TB patiënten, indien de onderzoeken om TB uit te sluiten en de preventieve therapie niet door de mutualiteit of een andere instantie ten laste worden genomen.

Opgelet!  Besmettingen met niet-tuberculeuze mycobacteriën worden niet ten laste genomen.

NB. In bepaalde omstandigheden kan BELTA-TBnet ook de geneesmiddelen, onderzoeken en raadplegingen van gehospitaliseerde patiënten ten laste nemen. Let wel! De onkosten gelinkt aan de ziekenhuisopname per se worden nooit ten laste genomen.

Ook patiënten met een mutualiteit die problemen hebben om het remgeld van bepaalde geneesmiddelen en verstrekkingen te betalen, kunnen onder bepaalde voorwaarden een beroep doen op BELTA-TBnet.